Wszystkie kobiety to uparte babki, po prostu, można im mówić tłumaczyć, a one i tak zawrze stawiają na swoim. Jak widać Estera nie widziała problemu, który dla mnie był oczywisty. Nie podlegał dyskusji, to moja praca, ona ma swoją. Nie powinna mieszać się w nie swoje sprawy.
To nieprofesjonalne pozwalać mieszać się osobą z zewnątrz w swoją pracę. Chociaż z całych sił starła się być, ona przekonująca musiałem wybić jej to z głowy.
- Przykro.. nie możesz mieszać się w sprawy policji i wydziału. Od tego są wykwalifikowani ludzie. Ja nie mógłbym naciskać aby nagle robić operacje zwierzętom bo to nie jest moja profesja. Wiem, że czujesz się bezsilna, ale pozostaw to profesjonalistom.
Chyba dotarło chociaż widziałem jak bardzo jest rozczarowana, że nie udało się jej nic ugrać. Nie mogłem ryzykować. Każdy w tym mieście ma swoje zadania i obowiązki i powinien się ich trzymać. To sprawia, że cała społeczność funkcjonuje poprawnie. Dolałem sobie jeszcze odrobinę whisky.
-No dobra ... odpowiedziała mało zachwycona obrotem sprawy.
Rozglądając się po willi zasiadła do pianina.
- Grasz czy to tylko ozdoba ?
- Gram...
- Może byś coś zaprezentował, bo dość ciężko mi w to uwierzyć. - spojrzała na mnie z uśmieszkiem.
- Chcesz tego słuchać ? jesteś pewna ?
- Tak jestem.
Usiadłem więc do instrumentu otworzyłem klapę i zacząłem grać a po chwili cicho śpiewać.
gdy skończyłem zerknąłem na dziewczynę.
- Prosze bardzo możesz mnie teraz zlinczować - uśmiechnąłem się przekornie w jej stronę.
Estera ?
Brak komentarzy
Prześlij komentarz