The biggest challenge to overcome is your own fear
DANE || Manon Sally Lautier
WIEK || 19 lat
KLASA || Klasa artystyczna
APARYCJA || Dziewczyna posiada dosyć przeciętną urodę i sama nie uważa się za iście piękną. Z drugiej strony nie rusza ją to prawie wcale. Z wagi jest dosyć chuda, możliwe, że za chuda, ale nie osiągnęła jeszcze wagi, która ją usatysfakcjonuje. Za dzieciaka zmagała się z anoreksją, przez co teraz ciężko przybrać jej na wadze, ale jest ambitna i się stara. Wzrostem też raczej drzwi nie przerasta, mierzy dokładnie 170cm i szczerze jej to przeszkadza. Wolałaby być wyższa i wyglądać groźniej, a nie tak bezbronnie i potulnie. Żeby nie być zupełnie chudą, słabą myszką, dużo trenuje i wyrabia swoje ciało. Przechodząc do jej twarzy, cerę ma raczej zdrową i gładką, w bladym odcieniu, gdyż nigdy nie udało jej się opalić skóry na chciany kolor. Oczy ma w kolorze zielono-piwnym, a usta są naturalnie zaróżowione. Na co dzień nie nakłada dużo makijażu, zaledwie wypełnia brwi, maluje rzęsy i robi kreski, a na usta wystarczy jej zwykły balsam czy błyszczyk. Jej długie blond włosy z grzywką na przodzie przeważnie nosi rozpuszczone i pozwala im układać się jak tylko sobie zamarzą. Czasami tylko, gdy nieźle ją irytują, postanawia związać je w luźną kitkę na dole głowy. Przechodząc do jej ubioru to są to zazwyczaj luźne bluzki, swetry, a na to marynarki i płaszcze. Nienawidzi chodzić w sukienkach i spódnicach, uważa, że to jej niepotrzebne do bycia wystarczająco kobiecą. Jeżeli chodzi o kolory to gustuje raczej w wypranych, wyblakłych i podstawowych. Nie lubi jaskrawych i gryzących się ze sobą kolorów, woli naturalne. Jako dodatki czasami nosi jakąś małą biżuterię, ale przeważnie wychodząc z domu zapomina żeby coś takiego sobie założyć. W nosie ma kolczyk septum, ale nie nosi go na co dzień. Ma mały tatuaż przedstawiający skrzyżowany pędzel z ołówkiem na obojczyku, który sam sobie zrobiła. W przyszłości planuje dorobić sobie nieco więcej wzorów na ciele.
CHARAKTER || Manon to na pierwszy rzut oka dosyć spokojna i sympatyczna dziewczyna, jednak po dłuższych obserwacjach od razu widać, że jest zupełnym przeciwieństwem. Jej zacięty charakter kształtował się od maleńkości, więc obecnie jest prawdopodobnie nie do złamania. Dziewczyna jest bardzo wytrzymała i silna fizycznie jak i psychicznie, a przynajmniej stara się stwarzać takie pozory. Co prawda nawet jej czasami zdarza się pęknąć przez nadmiar emocji czy uczuć, ale i tak rzadko. Nie lubi okazywać słabości, a woli pokazywać swoją lepszą, silniejszą stronę. Nie jest też stworzona do okazywania przywiązania lub jakiejkolwiek sympatii, gdyż od dziecka mogła liczyć zaledwie na siebie. Jest nieufna i boi się, że gdy kogoś do siebie dopuści, ten prędzej czy później wbije jej nóż w plecy, a niedługo zabraknie tam na nie miejsca. Nie przywykła rozmawiać o uczuciach, więc okazywanie ich również nie przychodzi jej z łatwością. Jednak dziewczyna ma często dobre chęci i wbrew pozorom bardzo się stara. Nigdy jednak nie robi czegoś na siłę, a gdy coś jej się nie podoba, po prostu o tym mówi. Nie ma problemu z pewnością siebie, a do niektórych sytuacji podchodzi całkiem sarkastycznie. Ma okropną cechę robienia sobie żartów z najmniej śmiesznych sytuacji i w najmniej odpowiednich momentach, aczkolwiek zdarza jej się zachować powagę. Jak było wcześniej wspomniane, Man nie ma raczej wielu przyjaciół, ale gdy już kogoś obdarzy zaufaniem będzie stawała zawsze w jego obronie. Wpoiła sobie bezsensownie, że wpierw trzeba walczyć o bezpieczeństwo bliskiej osoby, nie swoje. Jedną z jej gorszych cech jest również niecierpliwość i szybka irytacja. Gdy coś nie idzie po jej myśli albo ktoś zwyczajnie wchodzi jej w drogę, automatycznie jest nastawiona wrogo i nie ma mowy, żeby ustąpiła. Kiedy Manon postawi na swoim lepiej się z nią nie kłócić. Poza tym, blondynka skrywa jeszcze wiele tajemnic, ale chyba nikomu nie udało się rozgryźć jej na tyle, żeby poznać je wszystkie.
ZAINTERESOWANIA || Będąc w klasie artystycznej Manon, czego nie trudno się domyślić ma bliski kontakt ze sztuką. Uwielbia rysować, szkicować, ale najbardziej malować wszelkiego rodzaju farbami. Gdy siedzi w domu nie traci czasu na jakieś pierdoły i godzinami potrafi sterczeć przed sztalugą, nawet gdy nie ma pomysłów na obraz co dosyć często jej się zdarza. Poza malarstwem lubi fotografować co popadnie i robić po prostu nietypowe zdjęcia, które dla niektórych mogą wydać się dziwne i pozostać niezrozumiałe. Jej obrazy i zdjęcia wypełniają większą część ścian w jej pokoju. Jako mniej ważne w jej życiu hobby przedstawia boks, który trenuje od dwóch lat i robi to przede wszystkim dla samoobrony i chęci wyładowania się.
PRACA || Dwa dni w tygodniu dorabia w kawiarni w centrum miasta. Podaje tam przeważnie tylko kawę i herbatę, ale ma zwyczaj na tekturowych kubkach pozostawiać po sobie ślad w postaci małego rysunku. Czasem gdy brakuje jej pieniędzy i miejsca w domu, sprzedaje swoje obrazy za całkiem zadowalające sumy. Ma skryte marzenia w przyszłości zająć się tatuowaniem.
ZAMIESZKANIE ||Wraz z młodszą siostrą zamieszkuje przytulne mieszkanie w centrum Seattle z pięknym widokiem na całe miasto.
POJAZD || Posiada auto odziedziczone przez ojca [Volvo S90], ale porusza się nim tylko w ostatecznych sytuacjach. Jako transportu częściej używa tramwajów, autobusów albo chodzi na piechotę.
RODZINA || Rodzice wypieli się na dwie niechciane córki, gdyż woleli jeździć po świecie, kontynuować swoją karierę i promować własną markę jakichś brzydkich ubrań. Obecnie Manon wraz z jej trzynastoletnią siostrą Suzzie mieszkają same w małym mieszkaniu, jednak w mieście mieszka jeszcze ich kochana babcia, z którą często się widują i pomagają sobie nawzajem. Ich babka sama nie jest zachwycona poczynaniami własnego syna, więc ona również utraciła z nim kontakt z chęcią podejmując się wyzwania jakim było podtrzymywanie dwóch nastoletnich sióstr.
PARTNER || Dziewczyna zawsze twierdziła, że jest zbyt silna i niezależna na związek, ale prawda jest taka, że wyszłoby jej to na dobre.
HISTORIA || Manon była pierwszym dzieckiem małżeństwa Lautier i urodziła się w Paryżu. Jak się później okazało nie była planowanym, a tym bardziej chcianym dzieckiem. Mało brakowało, żeby rodzicielka Sally nie zlikwidowała ciąży, ale i tak skończyło się na narodzinach małej blondyneczki. Za dzieciństwa Manon nie żyło się najlepiej. Była ona wychowywana w poczuciu winy, niepewności, a przy tym wszystkim brakowało jej miłości i kochającego rodzica. Jej opiekunowie mieli jej istnienie i zachcianki głęboko w dupie, a sami woleli zająć się własną firmą, która zrobiła z nich milionerów znanych na całym świecie. Nie mogli przecież przerwać swojej świetlanej kariery, dla jakiegoś małego bachora, którym na dodatek z początku nawet chwalili się w mediach. Na zdjęciach dziennikarzy Manon wyglądała na szczęśliwą i kochaną dziewczynkę, ale prawda była zupełnie inna, a o tym internauci nie mogli przecież wiedzieć. Jedynym wsparciem jakie Sally mogła otrzymać za dziecka była jej babcia, która mieszkała bardzo daleko, w Seattle, więc mogła kontaktować się z wnuczką zaledwie przez telefon i Skypea. Dziewczynce to zupełnie wystarczało. Zawsze gdy wracała ze szkoły dzwoniła do babci i opowiadała jej o swoich przygodach w szkole z koleżankami, które z dziwną łatwością zdobyła. Niedługo po ukończeniu przez blondynkę 6 lat, urodziła się jej młodsza siostrzyczka, która tym razem była w planach. Problem w tym, że z jej wiekiem rodzice zaczęli traktować ją tak samo jak Manon. Mieli bowiem nadzieję, że Suzzie okaże się bardziej utalentowana, ładniejsza i zdolniejsza od jej starszej siostry, żeby móc pokazać ją światu. Niestety lub stety dziewczynka okazała się być bardzo podobna do Sally i gdyby nie spora różnica wieku, można by było wziąć je za bliźniaczki. Od tamtego momentu siostry zaprzyjaźniły się i stały dosłownie nierozłączne. Wychowywane były przez wynajmowane opiekunki, które często zmieniały się i nie było możliwości z którąś bardziej się zapoznać. Siostry starały się nie przejmować sytuacją w jakiej są i czerpać przyjemność z posiadania siebie nawzajem. Pod telefonem nadal miały babcię, której kilka razy udało się je odwiedzić i obiecywała im wtedy, że gdy Manon skończy 16 lat, a Suzzie 10, babcia zabierze je do Seattle i wspólnie tam zamieszkają. Tak też się stało i gdy dziewczynki osiągnęły odpowiedni wiek spakowały się i wyjechały wraz z babcią do ich nowego domu. Rodzice bez żadnych przeszkód, a nawet z wielkim entuzjazmem podpisali wszelkie papiery i pożegnali swoje córki obiecując, że będą je często odwiedzać, gdy będą w pobliżu. Przez trzy kolejne lata małżeństwo Lautier nie zawitało do Seattle ani razu, ale nikt nie był też przygotowany na ich odwiedziny. Siostry po trzech latach mieszkania u babci przeprowadziły się do małego mieszkania w centrum nie chcąc stwarzać babci problemów, ale zrobiły to też ze względu na uczelnię Manon. Można powiedzieć, że wyszło im to na dobre, gdyż po przeprowadzce odwiedzają babcię jeszcze częściej i mają więcej czasu na rozmowy. Manon po rodzicach pozostał gdzieś ból, gdzieś tam w środku żałowała, że nigdy nie zaznała miłości z ich strony jak inne dzieciaki. Starała się jednak o nich zapomnieć i zająć się utrzymaniem siostry i babci, które w tym momencie liczyły się dla niej najbardziej.
ZWIERZAK ||
Kiya
Dosyć drobna i całkiem chorowita kotka. Z początku należała do babci Manon, ale na tyle mocno zżyła się z Suzzie, że były zmuszone zabrać ją do siebie. Manon nie przepada za Kiyą, a Kiya za nią, ale umieją się dogadać i czasami zdarzy się, że kotka podejdzie do dziewczyny z własnej woli i poprosi o pieszczoty.
*Jest heteroseksualna,
*Bardzo ciekawią ją istoty nadprzyrodzone uczęszczające do akademii i obiecała sobie z jakąś się zapoznać i dowiedzieć o jej zdolnościach
*Uwielbia zieloną herbatę
*Ma alergię na koty, ale żeby nie zranić siostry regularnie przyjmuje odpowiednie leki
*Kiedyś zmagała się z anoreksją, ale babcia pomogła jej z tego wyjść
*Uwielbia przerabiać zniszczone meble znalezione na śmietniku
*Sama zrobiła sobie tatuaż, przez co miała potem niezłe problemu ze skórą
*Inne zdjęcia: 1 2 3
KONTAKT || natik880 [hwr] | natigrati@gmail.com | Mashi#9663 [dsc]
RANGA || Epsilon
Brak komentarzy
Prześlij komentarz