Minho Lee

Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to co, już masz w sobie.

AUTOR|| Lee Know (Lee Minho).
DANE || Minho Lee.
WIEK || 22 lata.
APARYCJA ||  Lee mierzy dokładnie metr siedemdziesiąt dwa. Mężczyzna o posturze, która w większym lub mniejszym stopniu może wydawać się bardziej kobieca niżeli męska. Wszystko spowodowane jest przez ubrania noszone przez Minho, niezbyt ukazują one męskie atuty. Jednakże, kiedy już ubierze coś, co bardziej przylega do ciała, bardziej podkreślając to wszystko, łatwo dostrzec umięśnione nogi, spowodowane jest to wieloma latami uprawiania sportu czy samego tańczenia. Uda, mimo wszystko, ma dość szczupłe, aczkolwiek są rozbudowane, widać to w momencie kiedy napina mięśnie, to samo tyczy się jego łydek. Na brzuchu Azjaty widać delikatne, nie do końca wyrobione mięśnie, które mają zarys litery „V” poprzez ćwiczenia wykonywane każdego dnia. Posiada średnio szerokie barki, które przechodzą w umięśnione łopatki, schodząc aż do kości ogonowej.

Włosy Minho mają odcień blondu wymieszanego z odrobiną koloru pomarańczowego. Oczywiście, takich włosów nie miał od samego początku. Niegdyś posiadał czarne włosy, ale z nostalgii, a także nudy, postanowił coś z tym zrobić, przez co obecnie na jego głowie widać taki odcień, jaki widać. Brązowe oczy, mogą przypominać kolorem ciemną czekoladę. Niezbyt ciemne, grube brwi, doskonale przyciągają uwagę ludzi, szczególnie, że ich barwa różni się od włosów mężczyzny.
Pełna, górna warga, dolna delikatnie mniejsza, na jego nosie widoczny jest mały pieprzyk. Szczęka dwudziesto-dwulatka nie jest tak typowa jak niektórych osób. Widać zarys dolnej szczęki, lekko wystający podbródek, wydający się jakby był literą „V”, jest to raczej łagodny zarys kości na twarzy Azjaty.

Ma przekute uszy, w jednym ma dwa kolczyki, w drugim jeden. Wszystko tylko dlatego, żeby wyrazić samego siebie. 

CHARAKTER || Osobowość w jego przypadku jest dość trudnym tematem, ponieważ przez całe swoje życie miał do czynienia z osobami z różnych środowisk.

Starał się dopasowywać do towarzystwa, w którym się znajdował, zawsze będąc jedyną osobą jaka uwielbiała żartować. Nie zawsze bywało to na miejscu, więc zmuszony był choć odrobinę dostosować się do towarzystwa, nie tylko pod względem charakteru, ale i zachowania, zmiany stylu wyrażania siebie. Minho przybierał maski, żeby zostać zaakceptowanym przez społeczeństwo. Jego największą obawą było wyróżnianie się nawet wśród „swoich” towarzyszy. Dlaczego? Sam nie wiedział. Odkąd sięga pamięcią, był człowiekiem pozytywnym, dobrze nastawionym, szczęśliwym, a w szczególności taki był za czasów dzieciaka. W czasie dorastania jego charakter niezbyt się zmieniał, wciąż chciał pomagać innym. Zwykle to on wyciągał pierwszy dłoń do osób, z którymi nikt nie chciał mieć styczności, bo byli „dziwni”, wyróżniali się i nie byli przez to akceptowanymi przez społeczeństwo. Lee nigdy tego nie rozumiał i postępował inaczej, nie szedł za tłumem, przekreślając takie osoby przez opinię publiczną, tak zwaną „elitę”. Nie słuchał się takich osób, robił tak, jak uważał. Zwykle dzięki takiej otwartości na nowe znajomości, a także chęci niesienia pomocy innym – zdobywał wielu rówieśników, z różnych środowisk. Akceptował ich, a z czasem nawet starał się do niektórych upodobnić. Nie dostrzegał tylu zmian u siebie, nie w tak dużym stopniu jak osoby dookoła niego, oni widzieli zmianę w Koreańczyku.

Pochodził z zamożnej rodziny, co chciał, to miał. Był jedynakiem, a przynajmniej w takiej świadomości był wychowywany. Wszystko miał jak na tacy, lecz zawsze dzielił się z innymi, nie potrafił być skąpym czy egoistą. Chciał okazywać dobro innym ludziom, chciał być pomocnym. Żył w przekonaniu, że jeżeli będzie więcej ludzi jego pokroju, nie będący tylko materialistami – ten świat w jakimś stopniu będzie jeszcze normalnie funkcjonować. Oczywiście, takie myślenie miał za czasów dzieciaka. Później przyszedł okres dorastania, poznawanie nowych środowisk. Z samego początku trudno było mu się przyzwyczaić do tego jak z łatwością można ignorować problemy innych, jak niektórzy plują na to i nie dostrzegają niczego innego niż czubka własnego nosa. Jednakże przez swoją dobroduszność – został kopnięty przez los, upadając niejednokrotnie, aczkolwiek nie poddając się w tym, wciąż próbując być tak dobrym. Miał swoje zdanie, to jego się trzymał i robił to, co uważał za słuszne. I tak wędrował od jednego towarzystwa do drugiego, wpadając w coraz gorsze progi, poznając różne zakamarki miasta w którym mieszkał, próbując różnych rzeczy niewiadomego pochodzenia. Robił to przez ciekawość, ale i własną głupotę. Jako nastolatek mało jeszcze wtedy rozumiał, a przynajmniej do pewnego momentu.

Zostając potraktowanym jak śmieć przez własną rodzinę, Minho sam nie wiedział, co powinien był wtedy zrobić. Przybierał maski, chcąc jak najlepiej wtopić się w towarzystwo, uciekając od rzeczywistości, chcąc zapomnieć kim był, skąd pochodzi. Musiał niszczyć w sobie to, co tak naprawdę siedziało w nim od najmłodszych lat. Przestał być dobrym, zaczął być egoistą, a nawet można rzec iż był bezczelny, chamski i wyrachowany. Nie dostrzegający potrzeb innych, odrzucający wszelaką pomoc. W momencie kiedy ukończył szkołę średnią, każdy z jego towarzystwa poszedł w swoją stronę, i tak Lee w końcu został sam, sam jak palec, może z kilkoma znajomymi mając z nimi znikomy kontakt. Co pozostało po prawdziwym Lee Minho? On sam nie wiedział. Przybrał maski różnych charakterów, dopasowując się do towarzystwa, do otoczenia. Niszcząc, zapominając o tym kim tak naprawdę niegdyś był – nie wiedział jak mógłby siebie określić.

 Stara się odszukać siebie na nowo, próbując poznać swój temperament, zrozumieć, co w nim siedzi. 

ZAINTERESOWANIA || Minho odkąd tylko pamięta uwielbiał taniec, i do dzisiaj mu to zostało. W obecnej chwili nie wyobraża sobie życia bez tańca, który jest jego pasją, oddaje się temu w stu procentach. Zwykle kiedy ma okazję do przedstawienia swoich umiejętności - nie zawsze, ale często z tego korzysta, pokazując to, co potrafi. Wtedy nawet nie zważa na publiczność, skupiając się na ruchach, które ma zamiar wykonać. Również rozwija zdolności wokalistyczne pod względem śpiewu czy samego rapowania, aczkolwiek ku temu pierwszemu najczęściej można go usłyszeć, zwykle w pracy kiedy przygotowuje drinki.
  Kolejnym zainteresowaniem Lee jest fotografia, gdyby tylko mógł to nie rozstawałby się ze swoim aparatem nawet na chwilę. Może wydawać się to śmieszne, lecz każdy ma bzika na innym punkcie, prawda? Chłopak uwielbia robić zdjęcia przyrodzie, temu co dzieje się na niebie, samym zwierzakom czy ludziom. Nie ogranicza się w tej sprawie. Jeżeli nie ma przy sobie aparatu - wykorzystuje telefon, chociaż on w tak idealny sposób tego wszystkiego nie wyłapuje jak aparat, aczkolwiek nie może narzekać.
  Chodzenie po górach to coś od czego również ciężko go odciągnąć. Gdyby tylko mógł, pozostałby tam i nigdy nie wracał. Jego ojciec zasiał w nim miłość do wędrówek po górach. Z początku tego nie lubił, ale z wiekiem zaczął dostrzegać w tym coraz więcej zalet niżeli wad, aż w końcu stało się to jego pasją i jednym z najmilszych wspomnień pozostawionych przez rodzica.
PRACA || W ciągu dnia jest fotografem, czasami zdarza się, że roznosi ulotki. Wieczorami chodzi do teatru muzycznego, aby pomóc w ustawieniu dekoracji, a także w oświetleniu sceny. W weekendy pracuje jako barman w jednym z bardziej znanych barów w mieście.
ZAMIESZKANIE || Minho zamieszkuje mieszkanie, które niegdyś wykupili i odremontowali jego rodzice. Znajduje się w samym centrum miasta. Oczywiście mieszkanie jest duże, nawet dla czterech osób, dlatego w ostatnim czasie szuka współlokatora.
POJAZD || Suzuki 750 K7 - otrzymał go od swojego ojca, wcześniej będąc przy samym wyborze wymarzonego pojazdu.
RODZINA || 
• Lee Sora – matka, zaginęła jak Minho był dzieckiem.
• Lee Jinki – ojciec, tłumacz sądowy. Chłopak mało wie o tym, co się z nim dzieje.
• Rodzeństwa nigdy nie poznał.
PARTNER || Obecnie nie jest zainteresowany wchodzeniem w jakikolwiek związek.
ZWIERZAK ||

Soonie 2 letnia kotka.
Jest przyjaznym stworzeniem, uwielbiającym towarzystwo ludzi. Kotka jest bardzo żywiołowa i wszędzie jej pełno, tym samym pojawia w najmniej spodziewanych miejscach, jak i momentach. Wychodzenie na dwór to jedna z jej ulubionych czynności, niestety, ale dość często bywa nieostrożna tym samym dwa razy wypadła z balkonu z trzeciego piętra (na szczęście nic jej się nie stało przez szybką reakcję Minho).

Doongie 4 letnia kotka.
Pupil nie jest zbytnio chętny do poznawania nowych ludzi, częściej woli samych swoich, nie wpuszczając do stada kogoś obcego. Nie jest zwierzakiem, którego łatwo do siebie przekonać, zachowuje dystans, często można pomylić to z agresywnością przez syczenie jakie wydaje. Jest typowym dachowcem, lubiącym swoją poduszkę i miskę z jedzeniem.

Dori 7 miesięczna kotka.
Najmłodszy członek rodziny. Kotka kocha zabawy i bycie w centrum zainteresowania innych. Gdy tylko ma okazję, wychodzi na balkon, starając się poznać świat. Kocha spacery, jest bardzo energiczna i mało kiedy można zobaczyć jak śpi, energii nigdy jej nie brakuje. Często ma swoje własne ścieżki, robi całkiem inaczej niż starsze towarzyszki w domu, co czasami zadziwia samego właściciela. W końcu mało kto widział kota, który cieszy się na widok smyczy.

INNE || 
> Jest leworęczny;
> Jest homoseksualny;
> Uwielbia oglądać filmy;
> Ma 3 kolczyki w uszach, lecz to nie koniec jego przygody z piercingiem;
> Kocha truskawki;
> Często bierze udział w różnych konkursach tanecznych czy w różnego rodzaju warsztatów tanecznych;
> Bardzo lubi czytać, ma pokój, w którym jest ściana z samymi książkami;
> Kocha zwierzęta (w szczególności koty);
> Chciałby zrobić sobie tatuaż;
> Bardzo dba o porządek i czystość w mieszkaniu;
> Z przekąsek uwielbia biszkopty w czekoladzie i ostre, krewetkowe krakersy.
KONTAKT || Yehetowy Jelonek.#6733 [discord]
RANGA || Epsilon.