- Fajnie wyglądasz, pobaw się ze mną – wołał. Jeśli chcesz, żebym się z tobą pobawiła, to najpierw ze mnie zejdź. No i jak na zawołanie już nic mnie nie przyciskało do ziemi, a ja mogłam się podnieść do mojej poprzedniej pozycji. Plecy bolały mnie okropnie. Syknęłam, próbując jakoś złagodzić ich ból. Nie udawało mi się. W międzyczasie słyszałam, jak ktoś mnie przepraszał. Podniosłam wzrok na chłopaka przed sobą. Wyciągał do mnie rękę, nawet nie wiem dlaczego, a w drugiej dłoni trzymał smycz z dość potężnym psem na jej końcu. Miał na sobie kamizelkę, na której z przodu dostrzegłam mały napis z nazwą schroniska. A więc pracownik…
- Zjeżdżaj stąd albo zaraz obetnę ci tę rękę – odezwała się Rene. Zwróciłam na nią swój wzrok. Oj nie była szczęśliwa, mocno się zdenerwowała. Słyszałam też powarkiwania Kazu obok.
- Sam mogę mu ją odgryźć – warknął.
- Kazu! - zwróciłam mu uwagę. Dobrze wiedział, że nie lubiłam gróźb z jego strony. Jeszcze chwila i sprowokuje drugiego psa. Zdarza się to u niego wbrew pozorom dosyć często. Wzięłam głęboki wdech i wydech, kładąc spokojnie dłoń na głowie owczarka, tarmosząc ją. Odwróciłam się do nieznajomego ze schroniska.
- Nic się nie stało, jestem pewna, że gdyby psu poświęcono nieco więcej uwagi, to nie skakałby do ludzi, żeby się pobawić. Można pogłaskać? - rzekłam. Przyjrzałam się nieco uważniej mężczyźnie. Pierwsze, na co zwróciłam uwagę, to skośne oczy. Japonia? Korea? Chiny? Jeszcze się okaże, że żadne.
- Tak… dobra – odpowiedział, nieco zdezorientowany. Uśmiechnęłam się delikatnie i położyłam dłoń na głowie mieszańca.
- Cześć, jestem Coal – rzekł. No proszę jaki przyjazny.
- Miło mi cię poznać, Coal – odpowiedziałam mu, na co tylko usłyszałam prychanie za sobą. Już, Kazu czuł się zazdrosny.
- Chcesz wpaść na nasz koncert?! - krzyk Bena dobiegł zza mnie. A on nigdy nie przepuści okazji, żeby zareklamować nasz zespół.
Kangsoo?
Brak komentarzy
Prześlij komentarz