Od Harry'ego CD Gwynneth

Zauważyłem kontem oka, że dziewczyna wzięła z pułki tabletki. Zrobiła to tak, jakby chciała, żebym tego nie widział. Nie udało jej się to.
- Tabletki? - Uniosłem brew.
- Tabletki, przeciwbólowe konkretnie, gdyby to pana interesowało. - Wyjaśniła dziewczyna. - Woda, jak widzę.
Dziewczyna miała już iść, ale postanowiłem ją zatrzymać.
- Wiesz co. Nie lubię, jak ktoś mówi do mnie pan. Czuję się wtedy jak stary dziad. Mów mi po prostu Harry. - Znów stanąłem naprzeciwko niej.
- Ok. Jak chcesz. - Wzruszyła ramionami.
- Ty już znasz moje imię, a ja wciąż nie znam twojego. - Wpatrywałem się w jej oczy.
- Gwynneth. - Powiedziała krótko.
Miałem się już odezwać, gdy usłyszałem pisk jakiejś dziewczyny.
-Ludzie to Harry Hudson. - Krzyknęła dziewczyna.
Nagle zostałem otoczony przez grupę ludzi domagających się zdjęć i autografów. Gwynneth zniknęła mi z pola widzenia. Dałem ludziom to, czego chcieli. Po jakichś 20 minutach tłum zniknął.
W domu wziąłem chłodny prysznic i przez resztę dnia pisałem teksty piosenek.

KOLEJNY DZIEŃ

Dziś miałem zaplanowane kręcenie nowego teledysku, sesję zdjęciową dla magazynu The Face i rozmowę s sprawie roli w filmie.
W celu kręcenia teledysku wyjechaliśmy całą ekipą poza miasto.
Kręciliśmy go od 7:00 do 15:00. Następnie szybko musiałem pojechać do studia, gdzie miała być sesja zdjęciowa. Kiedy dotarłem, to wszystko było już gotowe. Przebrałem się tylko i od razu zaczęliśmy sesję. W trakcie sesji kilkakrotnie musiałem zmieniać strój.
Po sesji natychmiast pojechałem na rozmowę w sprawie roli. Rozmowy były intensywne, ale początkowo nie doszliśmy do porozumienia, ale daliśmy sobie jeszcze kilka dni na przemyślenie wszystkich za i przeciw.
Jadąc do domu zauważyłem Gwynneth na jednym z przystanków. Nie mogłem oprzeć się pokusie, żeby się nie zatrzymać. Ta kobieta mnie intrygowała i musiałem się dowiedzieć, o co chodzi.
- Może Cię podwieźć? - Opuściłem szybę od strony pasażera, żeby mnie usłyszała.


Gwynneth?